Een stukje Stockholm, Gamla Stan. De Oude Stad

Zondag 2 juni. We zijn al weer op tijd wakker. Even na 7 uur zijn we er allebei uit om te gaan douchen. Buiten voelt het nog een beetje fris, maar wel aangenaam. Alsof het lekkere weer er aan zit te komen. En guess what? Het wordt lekker weer! Echt lekker. Een aangename 20 graden hebben we vrijwel de hele dag bij ons gehad en dat is prima om er van alles bij te doen.

Om 9 uur hebben we de camper van de plek gehaald en in overleg met de campingmedewerkers ergens anders op de camping tijdelijk gestald. Waarom? We konden door 700 meter te lopen naar het dichtst bij zijnde metrostation gaan en dan binnen 20 minuten bij het station Gamla Stan midden in Stockholm uitstappen. Met een moderne metro naar de Oude Stad, zo kan het verkeren. Parkeren in de binnenstad zou al heel snel een probleem zijn. Niet alleen vanwege de hoge kosten, maar vooral ook omdat de binnenstad niet op parkeren met dergelijke grote voertuigen berekend is. Kosten voor de metro zijn laag, dus ja, Nederlanders als we zijn maken we de goedkoopste keuze.

Rond kwart voor tien staan we aan de rand van Gamla Stan. Mooie oude gebouwen, leuke pleinen, oude kerken, het Koninklijk Paleis, regeringsgebouwen in de buurt net buiten de oude stad, maar vooral ook heel veel winkels en horecagelegenheden. Met allerlei souvenirs die worden uitgestald, met alle hop-on-hop-off bussen en boten, met alle lekkernijen die te koop zijn, het is op en top toeristisch hier. Maar wel heel leuk. Ook weer hele groepen mensen die met een gids door de stap geleid worden. We kwamen zelfs een gids met goudkleurige schoenen aan tegen. De Gouden Gids in Stockholm dus.

En drommen Aziaten. Ik zei nog tegen Marion dat je die ook overal tegenkomt. Direct kreeg ik een reactie van haar; Als wij die mensen overal tegenkomen, dan komen wij ook overal…’. Helemaal waar. Want wat hebben we inmiddels al veel van de wereld mogen zien en ervaren. We hebben het goed en genieten ook hier weer volop. Een terrasje op een van de pleinen. Een cappuccino en een Mocchacino, je bent zo weer een tientje verder. En als we een tijdje verder zijn, dan bereikt ons keer op keer de heerlijke geur van vers gebakken wafels. Belgische wafels en Zweedse wafels. Op een gegeven moment konden we ze niet meer weerstaan en hebben we ieders een Zweedse wafel genomen. Lekker bol ijs erop, kop koffie erbij en het is weer helemaal compleet. Voorlopig hoeven we niet te lunchen.

Wat opvalt is dat we voor de verschillende kerken waar we eventueel naar binnen zouden willen moeten betalen. Wij vinden dat vreemd. Een vrijwillige donatie, akkoord. Maar een kerk zou je naar ons idee zo binnen moeten kunnen lopen. Vreemd… Verder zit er in Gamla Stan ook het Alfred Nobel museum. Je weet wel, die man van al, die wetenschappelijke prijzen. Vandaag hing een afbeelding van Martin Luther King aan de gevel.

Dan het Koninklijk Paleis. Mooi vinden wij het niet, maar nu het voor een groot deel in staat van verbouwing is, wordt het er allemaal nog minder fraai van. Er was dan ook weinig reden om veel foto’s te maken daarvan. De wacht die bij een aantal kanonnen stond hebben we nog wel even vastgelegd op de gevoelige plaat. Die man deed zijn best om iets krachtigs en trots uit te stralen, maar het lukte hem niet echt. Behalve toen een toerist iets te dicht in de buurt van de kanonnen wilde gaan staan. Toen kwam er een krachtige ‘Halt!’ uit de mond van de wacht en tegelijkertijd een heel resoluut geheven arm met hand. Een heel duidelijk stopteken. Geen twijfel mogelijk!

We wilden terug richting metrostation, toen we op de binnenplaats van een van kerken nog langs een vlooienmarkt kwamen. Niet echt iets voor mij, maar Marion wilde toch graag even kijken. Ze zag er een leuke vaas en vroeg aan de verkoopster wat die moest kosten. ‘Wat geef je er voor’, was de wedervraag. O ja, hier hoor je te onderhandelen he? De vrouw stelde 20 kronen voor en Marion ging akkoord. Onderhandelen? Niets voor ons. Maar we staan er ook niet eens bij stil. Ik denk achteraf gezien, dat we hem voor 10 kronen ook hadden mogen meenemen. Maar ja, nu dus omgerekend ongeveer 2 euro voor een vaasje. Ach….

Aan de verschillende kades liggen heel diverse schepen. Een oude driemaster, moderne cruiseschepen, pontjes, rondvaartboten, ferries, jachten, sloepen, maar de catamaran met de naam Energy Observer. Een volgens mij Frans project dat grotendeels of misschien wel helemaal gewijd is aan de wetenschap over klimaat en klimaatverandering. Men vraagt hiermee vooral aandacht gedurende de 6 jaar waarin ze met dit schip de wereld rondvaren en heel veel landen ter wereld aan doen in alle werelddelen. Er is een expositie bij met foto’s van de Energy Observer bij vertrek vanuit St. Malo, bij Parijs, bij Porto, bij Gibraltar, Israël, Cyprus, et cetera.

Al met al, we kunnen oprecht zeggen dat we niet echt van die stedentrip mensen zijn. Ook hier hadden we na een uur of drie zoiets van, mooi geweest. Stockholm is vast een stad waar veel meer mooie dingen te zien zijn. En we hebben ook echt wel gezien dat al die eilandjes waarop de stad gebouwd is, prachtig verbonden zijn met bruggen en pontjes. Dat er hele mooie musea zijn geloven we ook wel en dat er mooie parken zijn ook. Maar als we buiten de stad zijn en we zien daar minstens zo mooie natuur en dan ook echt puur natuur? En geen aangelegde parken waar de invloed van de mensen zo enorm groot is. Hoe mooi soms ook. Nee, wij gaan verder….

Rond twee uur rijden we van de camping af richting het noorden. We hebben nog zo’n drie uur gereden en zijn, met een tankstop in Gävle, rond vijf uur uiteindelijk geëindigd in Ljusne. Camping Ljusnefors. We kijken hier uit op het water en zien een paar honderd meter verderop de zee.

Morgen rijden we verder noordwaarts en zien wel hoe ver we komen. Doel is om binnen enkele dagen bij de Noordkaap te komen, met tussendoor nog wel even een visite aan Rovaniemi in Finland. Maar daar kom ik later op terug. Voor vandaag is het mooi geweest.