Op een mooie Pinksterdag, als het even kon…..

Ken je dat hele oude liedje nog? Dat van; ‘Op een mooie Pinksterdag, als het even kon…..’ Nou dat liedje had Marion vandaag de hele dag in haar hoofd. Leuk of niet leuk, het was er en ging niet weg. Nou kwam het eigenlijk wel goed uit, want het is vandaag tenslotte 2e Pinksterdag. En dat is ook hier in Noorwegen te merken. Daar waar wij, heel naïef en onnozel hadden verwacht dat de winkels gewoon open zouden zijn om boodschappen te doen, kwamen we bedrogen uit. Tja, moet je je maar beter voorbereiden Hulzebos! Maar geen nood, er is een groot aantal tankstations langs de E6, dat een supermarktje erbij heeft met een voorraad waar menige Jumbo, AH of anderszins zich niet voor hoeft te schamen. En zelfs vandaag konden we een heerlijk vers gebakken brood meenemen, waardoor de camper rook alsof we in een bakkerij waren. Heerlijk!

Wat is er verder over vandaag te vertellen? Nou, eigenlijk niet zo heel veel. Het weer dan maar? Bewolkt, beetje zon, beetje miezer, maar grotendeels droog. En hebben we het mooiste stukje Noorwegen gezien? Neuh, dat niet. Maar zijn we dan al zo verwend? Misschien wel.

We zijn onderweg nog wel langs de E6 op een parkeerplaats gestopt voor een bakkie koffie. Is dat dan spannend en informatief genoeg om te melden? Nee, eigenlijk niet. Maar waar het mij om ging is dat er op die parkeerplaats een drietal borden stond met informatie voor toeristen en automobilisten. En juist voor de laatste categorie vond ik een bord het meest opvallend. Ik had het in ieder geval nog nooit mee gemaakt dat er op een parkeerplaats een ogentest gedaan kan worden. Maar hier dus wel. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. En als automobilist misschien wel voor drie!

Nog een stukje verder komen we ineens langs een bord met de aanduiding naar de Folsfossen. Een aangezien ‘fossen’ watervallen zijn, drie keer raden waar wij naar toe rijden… Het was mooi en het water stuift alle kanten op, maar het zijn niet de mooiste die we hebben gezien.

Morgen willen we kort de stad Trondheim in. Dat is qua inwonersaantal de derde stad van Noorwegen, maar vooral de aanblik van de Old Town Bridge moet mooi zijn met zijn bont gekleurde panden langs het water. Dat willen we gaan bekijken, maar verder niet al te lang in de stad blijven hangen. We gaan daarna weer verder naar het zuiden.

Er is echter nog wel iets dat roet in het eten kan gooien. Daar waar Marion de laatste twee dagen erg optimistisch was over de gang van zaken qua bekkie, lijkt het nu toch weer even wat minder te gaan. En daar waar de Ibuxen niet meer ingenomen werden, is nu de cocktail Ibux – Paracetamol toch maar weer uit de kast gehaald. Het werkt voor nu wel weer, maar het is nog niet zeker dat we niet alsnog op zoek mogen gaan naar een tandarts. We’ll see…

We staan in ieder geval weer op een mooie plek op Storsand Gård Camping in Malvik, op een klein half uurtje rijden van het centrum van Trondheim. We kijken uit op de Trondheimfjord en moeten onszelf bedwingen om niet continue naar het water te kijken, in de hoop een glimp op te vangen van een walvis of dolfijn. Dat zou de kers op de taart zijn.

Tja, “Op een mooie Pinksterdag, als het even kon….”