Grensoverschrijdend gedrag………

Het is vrijdag 31 mei en onze eerste nacht in de camper was niet denderend qua nachtrust. Marion sliep pas heel laat en totaal maar zo’n 4,5 uur. Ondanks dat ze heel moe was. Tja, verklaar het maar… Mijn nachtrust begon goed. Ogen dicht en slapen maar. Maar heel vaak even kort wakker. Met de nodige klim en klauterpartijen om ‘even’ naar de wc te gaan. Ach ja, komen die jaren turnen van vroeger toch nog goed van pas.

Vanochtend om even over zes besefte ik pas echt goed waar we onze eerste overnachtingscamping hadden. Onder de rook van Hamburg, maar vooral ook onder de start en landingsbaan van de internationale luchthaven van diezelfde stad. Vanaf 6 uur hadden de heren en dames piloten waarschijnlijk weer groen licht om af en aan te gaan vliegen en landen. Het ene na het andere toestel kwam op voor mijn gevoel 10 meter boven onze camper langs. Tja, vanaf die tijd was het dus gewoonweg wakker zijn en om kwart over 6 ben ik er maar uit gegaan en gaan douchen. Dat frist lekker op en aangezien ook Marion niet meer kon slapen, waren we om half negen al gepakt en gezakt, verswatertank gevuld, ontbijt gehad, boodschappen gedaan en onderweg.

Onderweg wilde het met de zon nog niet echt lukken, maar het is droog gebleven. Ook al best lekker. Even voor de Duits-Deense grens hebben we in Flensburg nog even getankt. We zijn Nederlanders genoeg om op onze portemonnee te letten en als we aan de snelweg 25 cent per liter duurder uit zijn, dan 5 kilometer er vanaf, dan rijden we wel even om. 60 liter diesel erbij en gaan met die banaan.

Om even voor 11 uur rijden we Denemarken binnen. Geen files, hier en daar een beetje drukker verkeer, maar zonder problemen dit land door. We gaan bij Kolding richting Odense, daar waar volgens mij Hans Christiaan Andersen geboren is. We hebben nog gekeken of we die sprookjesman nog konden vinden, maar helaas… Even na Odense hebben de Denen een enorme brug neergelegd om de oversteek over de Storebaelt te maken van Funen naar Sjaelland, het eiland waar Kopenhagen op ligt. Die brug is al rijdend en tegen een grauwe achtergrond gefotografeerd, maar heel helder is het niet.

Nee, dan de brug die Denemarken en Zweden gezamenlijk hebben neergelegd tussen deze beide buurlanden. Daar waar vroeger de ferry of het vliegtuig genomen moest worden over de Sont, kan er tegenwoordig gewoon met de auto overheen gereden worden. Het kost wel wat. Enkeltje? 105 euro. En die eerste brug was ruim 50 euro, dus tel maar op. Voor ruim 150 euro kom je hier dus twee bruggen verder….. Maar goed, dan rijden we langs Malmö, dan noordelijk naar Helsingborg en vanaf daar het Zweedse binnenland in richting Jönköping en Stockholm.

Even achter Helsingborg beginnen we geleidelijk het gevoel te krijgen in een ander land te zijn, daar waar het om het landschap gaat. Tot dat moment is het toch vooral vlak, met hier en daar wat heuveltjes, maar niet erg veel anders dan het vlakke Nederlandse platteland. Zoals gezegd, er komt verandering in. Meer heuvels, zeer uitgestrekte bossen en ja, als wij borden langs de weg zien staan, waarop wordt gewaarschuwd voor mogelijk overstekende Elanden, ja dan worden we acuut waakzaam. Want wij reizen onder andere om wildlife te zien. En even later wordt onze hoop al een ieniemini beetje beloond. We zien op een uitstrekt grasveld kort langs de weg drie herten lopen. Rustig om zich heen kijkend, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. En misschien is dat voor hen ook wel zo. Maar voor ons niet….

Op onze laatste tussenstop voor vandaag hebben we besloten naar de camping in Makkaryd te rijden. Sjötorpets camping om precies te zijn. En als we er aan komen, zien we een idyllisch plaatje voor onze ogen. Een camping aan een meer, de zon er op schijnend en we hebben bij aankomst lekker buiten in de zon kunnen zitten met wat te drinken. Ja hoor, het grote genieten is weer begonnen. Het koelt echter al wel heel snel af en om nog aangenaam buiten te zitten, wordt het ons snel te koud. We gaan na het eten echter nog wel even een stukje lopen. Na al die kilometers in de auto en relatief weinig beweging, is dat wel even lekker. De eerste ruim 1000 kilometer zitten er op. Morgen rijden we verder richting Stockholm